Wat is bondingpsychotherapie?
Kun jij de ander emotioneel toelaten? Of blijf je vooral waakzaam en heb je een emotionele muur? Reageer je vaak emotioneel heel heftig op een onaangename gebeurtenis of juist helemaal niet?
Kun je gelijkwaardigheid met een ander voelen? Of voel je je vaak minder dan een ander? Of heb je juist het idee dat jij meer moet presteren? Weerhoudt iets je ervan om de dingen te doen die goed zijn voor jou? Of voel je je vrij om voor jezelf te kiezen?
Als emotionele openheid, gelijkwaardigheid, goede zorg voor jezelf lastig voor je is, dan is de kans aanwezig dat traumatische ervaringen uit je verleden je ervan weerhouden je leven vol en met plezier te leven. Bondingpsychotherapie is een vorm van groepstherapie, die erop gericht is om vroegere traumatische ervaringen emotioneel te verwerken en negatieve levenshoudingen te veranderen, zodat je vrijer van belemmeringen van het leven kan genieten. Een belangrijk aspect van de bondingpsychotherapie is het leren omgaan met intimiteit, het zich geestelijk en lichamelijk dicht bij de ander voelen.
Ook het kunnen uiten van weggestopte basisemoties (angst, woede, pijn , plezier en liefde) zodat er ruimte komt voor nieuwe, positieve ervaringen is een wezenlijk deel van de therapie. De effectiviteit van bonding is wetenschappelijk vastgesteld. (Artikel Martien Kooyman, Rob Olij en Rob Storm).
Voor meer uitleg over de bondingpsychotherapie, bekijk onderstaande video.
Bondingpsychotherapie is een vorm van groepspsychotherapie, ontwikkeld door de Amerikaanse psychiater Daniel Casriel. Door hem werd de methode de “New Identity Proces” genoemd. Hij ging er van uit dat iemand al vroeg in zijn leven, vaak voor hij/zij het spreken machtig is, een identiteit ontwikkelt die niet klopt. Boodschappen als “ik kan er beter niet zijn”, “ik ben niet om van te houden” , “ik ben niet goed genoeg” etc. kunnen leiden tot een negatieve levenshouding die niet door een therapie met praten alleen kan veranderen. Negatieve levenshoudingen kunnen iemand belemmeren om van het leven te genieten. Volgens Casriel is bonding (het emotioneel open zijn in de nabijheid van de ander) evenals eten, drinken of ademen een noodzakelijke levensbehoefte. Niet alleen bij het jonge kind maar ook later ontstaat plezier als deze behoeften vervuld worden of bij de gedachte aan vervulling. Er ontstaat angst, woede, verdriet als dit niet zo is. Casriel noemde dit de logica van emoties. De methode werd ontwikkeld vanuit de ervaring dat via het uiten van emoties door schreeuwen in contact met andere leden van de groep, een emotionele ontlading werd bereikt en ook een verandering van levenshouding en gedrag. De behoefte aan intimiteit rekent Casriel tot één van de primaire levensbehoeften. Een baby heeft nog geen woorden tot zijn beschikking om zijn behoeften te kunnen communiceren. Het communiceert door het uiten van basisemoties zoals plezier, woede, angst en verdriet. Als de ouders/verzorgers hier niet goed op kunnen reageren, ontwikkelt de baby en het jonge kind overlevingsmechanismen. De nabijheid van een ander, intimiteit, kan een kind dan gaan ervaren als iets dat geen plezier oproept, maar juist angst, woede, verdriet. Het kan bijvoorbeeld reageren door zich af te zetten, zich terug te trekken of emotioneel te bevriezen. optreden wanneer een ander te dichtbij komt. Ook kan een emotionele bevriezing optreden. De bondingpsychotherapie is er op gericht vroegere traumatische ervaringen emotioneel te verwerken en negatieve levenshoudingen te transformeren. De natuurlijke identiteit kan zich gaan tonen en hoeft niet te worden weggestopt vanuit het overlevingsmechanisme. Een belangrijke nieuwe ontwikkeling is de verdieping aangebracht door Konrad Stauss in het begin van deze eeuw in de theorie van de bondingpsychotherapie. Hij verbond de theorie van de bondingtherapie met de internationaal ontwikkelde hechtingstheorieën. Deze theorieën wezen op het belang van een veilige hechting in de vroege kinderjaren en de gevolgen hiervan voor later ontstane relatieproblemen. Hij ontwikkelde schema’s volgens welke de therapeutische methoden kunnen worden toegepast en wees op het belang voor ieder mens van de vervulling van psychosociale behoeften. Zijn boek “Bonding Psychotherapy, Theoretical Foundations and Methods “ dat in 2006 verscheen en de door Ellis bijgewerkte Engelse vertaling is de theoretische basis geworden van de bondingpsychotherapie. Voor meer artikelen en boeken over de bondingpsychotherapie klik hier.Lees verder