Persoonlijke verhalen

Hieronder een bloemlezing uit de feedback van cliënten op de bondingpsychotherapie

“Bonding heeft er voor gezorgd dat ik de negatieve gevoelens en gedachten die ik vanuit mijn allervroegste verleden met me meedraag heb kunnen opruimen. Letterlijk loslaten. Door te huilen, te schreeuwen (mijn stem te gebruiken!) en door letterlijk mijn bondingsmaatje van me af te gooien (de verpersoonlijking van mijn vader). Wat achterblijft is een opgeruimd, licht gevoel, er is ruimte die ik kan invullen met mooie liefdevolle ervaringen. Die ik in de therapie heb meegekregen van jullie en ook van de andere deelnemers in de oefeningen waarin ik voelde hoe ik in mijn leven gewend was me te gedragen en waarin ik leerde dat het ook anders kan. De liefdevolle reacties hierop van de anderen uit de groep die er voor zorgden dat ik mij gezien voelde en mij het gevoel gaven dat ik er mag zijn. Ik heb geleerd om ja te zeggen, tegen het leven en tegen de liefde.”

“Zonder bonding zou ik niet de persoon zijn die ik nu ben. Ik ben een rijker mens, ik voel me veel meer verbonden met mezelf en daardoor met anderen. Voordat ik met bonding in aanraking kwam, heb ik bij meerdere therapeuten vooral door het hoofd geprobeerd dingen op een rijtje te krijgen en daar zeker ook stappen in gemaakt. Je kunt met je bewustzijn enorm veel doen en bereiken. Maar waar het om gaat, is de emotionele bagage kwijt te raken zodat je in het NU een normale reactie kunt hebben zonder dat daar ‘oude’ emoties bij komen. En die emoties los je niet op door ze weg te duwen of te negeren, maar door er naar toe te gaan en ze er te laten zijn en ze los te laten…….en dat is wat bonding mij brengt.”

“Ik vond het ongelooflijk moeilijk om toe te durven geven aan mijn emoties tijdens de bonding. De weerstand was in het begin echt huizenhoog. Doordat mijn hoofd het constant over nam dat het niet normaal is om te schreeuwen, om die emoties te tonen. Het is al een heel proces om te ontdekken waar die gedachten vandaan komen, waarom die zijn ontstaan en om die vervolgens om te buigen naar een positieve overtuiging. En pas toen, toen ik dat hoofd wat meer de baas was, kon ik echt verder. Ik durf nu naar de emoties toe te gaan, omdat het een ongelooflijke veilige omgeving is, en ik merk dat als je naar de emoties toe gaat, dat ze uiteindelijk oplossen. Echt. En dat er weer ruimte ontstaat. Je gaat het aan, je doorleeft nare emoties, niet alleen met jezelf, maar ook met en via anderen in de groep. En je verwerkt op een diep niveau de emoties die in je lijf zijn opgeslagen, en die in het nu een effect op alles hebben. Effect op mijn gevoelens, mijn gedachtes, maar voornamelijk op mijn gedrag. En door die oude emoties op te ruimen, kan ik in het nu mijn gedrag veranderen……dat is toch prachtig?!”

“Voor mij is bonding een reis. Ik kon vroeger nooit van een reis genieten, pas als ik op het eindpunt was, dan had ik mijn doel bereikt en ging ik daar vervolgens ook niet van genieten, nee, dan hup weer door met het volgende doel……al jaren probeer ik van een reis te genieten, van momenten te genieten, maar het was altijd lastig omdat ik dat mezelf niet toe stond. Door bonding is dat veranderd. Ik sta stil bij momenten. Ik ga niet mijn huis poetsen, nee, ik ga in de tuin zitten als de zon schijnt met een kop thee. Ik ga met mijn dochter even naar de stad om een taartje te eten. Ik ga een uurtje op de bank hangen als ik weet dat er ‘s avonds veel drukte en visite komt, ondanks dat ik misschien nog een miljoen andere dingen kan doen. Ik haal Chinees in plaats van dat ik 3 verschillende soorten soep en quiches maak. Kortom: ik zorg veel meer en beter voor mezelf waardoor ik veel meer in balans ben met mezelf en daardoor ook veel beter voor mezelf en daarna voor een ander kan zijn. In die volgorde ;-).”